الف: هواپیمای مدل پرواز آزاد

اختراع اولین مدل قابل پرواز روز تولد هوانوردی است. (1976-1894)
 دکتر الکساندر لیپیش
هواپیمای مدل نطفه علم هوانوردی است و تاریخچه آن تاریخچه علم پرواز است. اولین آشنایی دانشمندان با قوانین ایرودینامیک و پرواز از آزمایش بر روی مدلها حاصل شده است.
سر جرج کیلی (1857-1773) یکی از نوابغ انگلستان را همگان به عنوان پدر علم هوانوردی می‌شناسند. وی در خلال آزمایشات خود برای اولین بار در تاریخ هواپیمایی  ساختمان اساسی هواپیما را به صورت تئوری مشخص کرد. کیلی روابط بین جریان هوا و خمیدگی سطوح را که پیدایش نیروی “ برا ” را اثبات می‌کند، کشف کرد. او همه این یافته‌ها را با استفاده از یک هواپیمای گلایدر مدل که در سال 1807 ساخته بود به دست آورد و با استفاده از تجربیات بدست آمده کتاب ناوبری هوا را در سال 1809 منتشر کرد. در سال 1842 دو نفر انگلیسی دیگر به نامهای ویلیامز هنسون و جان استرینگ فیلو با استفاده از نظرات و تجربیات کیلی یک هواپیمای مدل با طول بال 3 متر و طول بدنه 167 سانتی‌متر مجهز به یک موتور بخار و دو ملخ چهار پره را تکمیل کردند که موتور آن مخصوص این کار ساخته شده بود. این هواپیما در پرواز آزمایشی اول از تعادل کافی برخوردار نبود و پس از مهاجرت هنسون به آمریکا ، استرینگ فیلو به تنهایی و با پشتکار آن هواپیما را بهینه کرد. جان استرینگ فیلو اولین پیشگام پرواز بود که موفق شد یک هواپیمای مدل موتوردار را پرواز دهد. هواپیمای مدل او هم اکنون در موزه علمی لندن نگهداری می شود.
در حدود سالهای 1870 علم هوانوردی از مرزهای انگلستان پا فراتر نهاد و در کشور فرانسه اینگونه فعالیتها آغاز شد. الفونس پنو در فرانسه از مشهورترین دانشمندان هوانوردی زمان خود بود که با استفاده از هواپیمای مدل گلایدر و بالزن و همچنین پرواز آزاد و سپس موتورکشی توانست این علم را به پیش ببرد. او در سال 1872 در انجمن هوایی پاریس مدلی را ارائه کرد که در محیط بسته به مدت 11 ثانیه مسافتی حدود چهل متر را طی کرد و باعث حیرت اعضاء انجمن شد. چرا که هواپیمای او به خوبی متعادل بود. او در خلال ساخت و پرواز و آزمایشات پروازی مدلهایش به اهمیت زاویه هفتی و زاویه نصب بال پی برد.
در کشور آلمان اتولیلینتال به همراه برادر خود گوستاو آزمایشات مختلفی را روی مدلهای قابل پرواز انجام دادند و سپس کایتهای با سرنشین مشهور خود را پرواز دادند. در حوالی سال 1886 در شهر واشنگتن آمریکا ، ساموئل لانگلی برای اولین بار مدلهای قابل پروازی را ارائه کرد. او در سال 1891 یک هواپیمای مدل پرواز آزاد با موتور بخار ساخت که بر اساس گزارش شاهدان عینی پرواز بسیار متعادلی را انجام داد و پس از حدود 5/1 دقیقه به سلامت فرود آمد. لانگلی از تجربیات بدست آمده مانند اتولیلینتال برای ساخت هواپیمای با سرنشین استفاده کرد اما برادران رایت بودند که از لانگلی پیشی گرفتند. آنها با استفاده از تجربیاتی که لیلینتال بدست آورده بود و نیز هواپیمای مدل گلایدری که خودشان ساخته بودند، توانستند هواپیمای موتوردار با سرنشین خود را برای اولین بار در تاریخ در سال 1903 پرواز دهند.
 
ب: هواپیمای مدل رادیو کنترل

اولین نمونه بسیار ابتدایی رادیو کنترل در شهر نیویورک، در سال 1898 به نمایش درآمد. این دستگاه را نیکولا تسلا به عنوان یکی از 113 اختراعش به ثبت رسانید. در پی این تحقیقات ارتش به حمایت مالی تسلا برآمد و او طرحهای تحقیقاتی بسیاری را در زمینه رادیو کنترل و سیستمهای مخابراتی برای ارتش انجام داد. او در اواسط سال 1930 یک هواپیمای کوچک رادیو کنترل ابتدایی با موتور گازوئیلی ساخت.
در سال 1936 اولین مسابقه هواپیمای مدل رادیو کنترل برگزار شد که هنوز زود بود. در سال 1937 مسابقات هواپیمای مدل رادیویی 6 شرکت کننده داشت که فقط یک هواپیما توانست سالم به زمین بنشیند. در سال 1938 یک بار دیگر مسابقات توسط انجمن موتور سیتی آمریکا برگزار شد. این بار تعداد شرکت کنندگان به 26 نفر افزایش یافت. اما فقط 6 شرکت کننده توانستند قابلیت پرواز هواپیمایشان را به نمایش بگذارند. در مسابقات سال 1939 داوران به عملکرد رادیو کنترل، چه بر روی زمین، چه در پرواز اهمیت بیشتری داده بودند. در این مسابقات برادران گود ( والت و بیل ) با بدست آوردن 89 امتیاز از 100 امتیاز مقام اول را بدست آوردند. در حالی که نفر دوم تنها 11 امتیاز را بدست آورده بود. برادران گود قبل از مسابقات 1939 بیش از 60 دستگاه رادیو کنترل را آزمایش و بکار گرفته بودند. آنها بعد از سال 1940 چندین بار مقام اول مسابقات را بدست آوردند و این موفقیتها بعد از جنگ جهانی هم ادامه داشت.          
تاریخ، تکامل رادیو کنترل و هواپیمای رادیویی را مدیون تلاش و فداکاری بسیار این دو برادر است. هواپیمای موفق آنها به نام گوف هم اکنون در موزه هوافضای واشنگتن نگهداری می‌شود.
یکی دیگر از افراد پیشگام در زمینه هواپیمای مدل رادیو کنترل ، ژوزف راسپانته می‌باشد. او یک طراح و سازنده استثنایی بود. او خیلی زود تکنولوژی الکترونیک و هواپیمای مدل موتوردار را با هم ترکیب کرده و بکار گرفت. سیستم رادیو کنترل او که از مکانیسم شماره‌گیر تلفن الهام گرفته بود، دارای عملکرد بهتری نسبت به رقبا بود. او مقام دوم مسابقات سال 1939 و 1940 را بدست آورده بود و سرانجام در سال 1946 مقام اول را بدست آورد.
با پیشرفت علم در زمینه نیمه هادی‌ها و بوجود آمدن ترانزیستورها و مدارات کوچک الکترونیکی، رادیو کنترلها نسبت به گذشته پیچیده‌تر شده‌اند. با نظر به گذشته پی می‌بریم که پیشگامان رادیو کنترل هدیه بسیار بزرگی را با تلاش و پشتکارشان به ما هدیه کرده و کاری به مراتب بزرگتر از چیزی که بتوان آن را فقط ترکیبی از سیستمهای الکترونیکی و مکانیکی دانست، انجام داده‌اند و بدون این تلاشها امروزه بدون شک نمی‌توانستیم به سیستمهای پیشرفته فرستنده و گیرنده‌های رادیو کنترل دست یابیم. رادیو کنترلهای پیشرفته دیجیتالی، قابلیتهای بسیاری را پیش روی ما قرار داده‌اند و با تنظیمات و ترکیبات نرم‌افزاری می‌توان بازده بسیار بیشتری را با رعایت سادگی و سبکی مجموعه بدست آورد.

ج: هواپیمای رادیو کنترل در ایران

این هنر و صنعت در سال 1964 ( 1343 ) در محل فرودگاه مهرآباد توسط دو نفر انگلیسی به نامهای پیتر کابرول و فیل اسمیت عملاً پا به کشور ایران نهاد.
نمایش یاد شده در حضور خانواده شاه مخلوع و نیز شماری از اسرای وقت ارتش از جمله رفعت و خاتمی صورت گرفت. از آن به بعد باشگاه هواپیمایی کشوری متولی گسترش این فن و ارائه خدمات به جوانان علاقمند شد که برخی فعالیتهای این بخش تاکنون ادامه دارد؛ با این تفاوت که بعد از انقلاب اسلامی بودجه و فعالیت آن به میزان قابل توجهی کاهش یافت و اشخاص عادی علاقمند به این رشته هم اکنون فعالیت بیشتری نسبت به اعضاء باشگاه هواپیمایی کشوری انجام می دهند.